Huisarts Marjolijn Beukers: ‘Dankzij het netwerk Mentaal Welzijn kan ik passende zorg bieden'

23 april 2024

Marjolijn Beukers is huisarts in IJsselstein en domeinverantwoordelijke Mentaal Welzijn. Een patiënt uit haar praktijk wilde een verwijzing naar een psycholoog. Ze gaf hem niet direct maar vroeg door, hield de lijnen kort en begeleidde de patiënt naar de plek waar ze wél moest zijn.

‘Niet iedere vraag die iemand in de huisartsenpraktijk stelt moet beantwoord worden door een psycholoog of psychiater. Door de drukte van de dag verwijzen we vaak te snel door zonder dat we volledig op de hoogte zijn van de hulpvraag. Ik herken dat ook, maar handelde deze keer anders en liet de patiënt naar het spreekuur komen.

Het gesprek aan gaan

Ze bleek een kersverse moeder van een kind van nog geen twee jaar te zijn. Na een ruzie met haar partner was ze met kind en al bij haar moeder ingetrokken. De ruzie was uit te hand gelopen, er was met deuren geslagen, de politie kwam ter plaatse en er werd melding gemaakt bij Veilig Thuis.
‘Goh wat een toestand,’ zei ik. ‘Heb je iets gehoord van Veilig Thuis?’
‘Nee, eigenlijk niet, antwoorde ze.
‘Heb je je partner nog gesproken?’
‘Nee,’ zei ze hoofdschuddend.
‘Praten jullie überhaupt wel eens?’
‘Eigenlijk niet.’
‘Wat wil je bij een psycholoog?’
‘Mezelf hierdoor heen helpen en leren om beter voor mezelf op te komen, want hij wordt zo vaak boos om niets.’

Regie nemen

'Omdat de lijnen kort zijn, belde ik met het Jeugdteam om te vragen hoe het zat. Wat bleek? De melding van Veilig Thuis was op een stapeltje beland en lag al weken te verstoffen. Jeugdteam ging direct aan de slag en koppelde later terug dat de patiënt met haar partner nog diezelfde week op gesprek waren geweest en begeleid zouden worden. Super! Ik belde de patiënt weer op, en vroeg haar of de psycholoog nog nodig was. Een gesprek zou ze toch wel fijn vinden.

Passende plek vinden

Haar hulpvraag hoorde niet thuis bij een psycholoog, maar waar dan wel? Dankzij het netwerk Mentaal Welzijn was ik op de hoogte van de assertiviteitstrainingen die door Santé Partners aan werden geboden. Als huisarts zou ik daar anders niets van weten.
‘Zou je dat iets vinden?’ vroeg ik haar.
‘Eigenlijk wel!’
Dankzij het netwerk kon ik passende zorg bieden. Dit is wat we willen bereiken in IJsselstein en dat kan dus door de lijnen kort te houden, de communicatie open en de regie te nemen of bij een ander te leggen.’